| U Józefa Numer 46/2025 (1094) Biuletyn Parafialny |
REFLEKSJA
Słuchając słów dzisiejszej Ewangelii zauważamy, że Pan Jezus zwraca naszą myśl w kierunku tego, co nieprzemijające. „Przemija bowiem postać tego świata”. W ten sposób pragnie pokazać, że ziemska rzeczywistość stanowi jedynie odbicie piękna, którym jest sam Bóg. Pretekstem do proroctwa Jezusa o zburzeniu Jerozolimy była uwaga o wystroju budowli, przyozdobionej pięknymi kamieniami i darami. Rozważania na temat budowli, która powstawała już od 46 lat, były pretekstem do wyrażenia o wiele ważniejszej prawdy. Jezus naucza, że jego uczniów czekają prześladowania. Jest to nieodłączny element życia Kościoła w każdym czasie i we wszystkich okresach, także i w obecnych czasach. Jest do także moment „składania świadectwa”. Bóg nie opuszcza prześladowanych, spieszy im z pomocą przez cnotę męstwa.
Każdy chrześcijanin, zjednoczony z Chrystusem w sakramencie chrztu, zobowiązany jest dawać świadectwo o Ewangelii. Nie wszyscy chrześcijanie są jednak powołani do świadectwa poprzez krwawe męczeństwo. Świat zna również inne formy prześladowań, które domagają się od uczniów Chrystusa odważnego świadectwa. Doskonale tę prawdę rozumiała bł. Klara Badano, Włoszka, należąca do ruchu Focolare, która zmarła mając niespełna 19 lat.
Klara była dzieckiem długo oczekiwanym. Miała piękne oczy, urzekający uśmiech, była inteligentna, komunikatywna, żywa, radosna i przepadała za sportem. Uwielbiała Afrykę. Sama snuła plany, że kiedyś wyjedzie tam do pracy jako lekarz. Od mamy nauczyła się mówić Jezusowi zawsze „tak”. Kiedy z okazji Pierwszej Komunii św. otrzymała Pismo święte, wyznała: „Tak jak łatwo mi było nauczyć się alfabetu, tak też musi być mi łatwo żyć Ewangelią”. Na różne sposoby starała się dać odczuć innym swą miłość. Przekazywała np. swe pieniądze dla potrzebujących dzieci w Afryce, gdzie pracował jej znajomy, a podczas spotkań najmłodszych członków Ruchu pomagała innym dzieciom żyć jednością i miłością. Z biegiem lat zaczęła się czuć szczególnie odpowiedzialna za niewierzących, uważając, że ich powinna kochać najbardziej, gdyż „nie mają radości i nie wiedzą, że Bóg ich kocha”.
Wszystko układało się po jej myśli, aż pewnego dnia, miała wówczas siedemnaście lat, wykryto u niej nowotwór kości. Dla Klary był to początek dwuletniej drogi krzyżowej. Ale ona nie rozpaczała. Przykuta do łóżka, powtarzała: „Nie mam już nic, ale pozostaje mi jeszcze serce, którym mogę kochać”. To ona podnosiła na duchu innych i pocieszała. Zapytana, czy bardzo cierpi, odpowiedziała: „Zauważyłam, że Pan Bóg chce ode mnie czegoś więcej, rzeczy większej… Interesuje mnie tylko wola Boża, czynienie dobra. Byłam pochłonięta ambitnymi planami, które w tej chwili nie mają żadnego znaczenia, są ulotne i błahe. Teraz czuję się pochłonięta planem Bożym, który coraz bardziej się przede mną odsłania”. Jeszcze przed śmiercią, która nastąpiła 7 października 1990 roku, wyraziła zgodę na przeszczepienie jej rogówek. Jak powiedziała jej matka – był to ostatni akt miłości do ludzi z jej strony. Ostatnie słowa skierowała do swojej mamy: „Bądź szczęśliwa, bo ja nią jestem”.
Leszek Smoliński
KU KOŚCIOŁOWI SYNODALNEMU – „Sześć kroków ku odnowie rodziny i parafii”, część 11
Troska o ubogich
Mamy przed sobą bardzo ważny krok do wykonania. Troska o małych, zagubionych, bezradnych, ubogich, o ludzi w potrzebie, czy to materialnej, czy duchowej. Taki człowiek może być bardzo blisko nas. Taki człowiek może być w mojej rodzinie, takich ludzi mamy w parafii, w miejscu pracy, w społeczeństwie. Co zawiera w sobie troska o ubogich? Myślę, że najpierw właśnie to, byśmy potrafili spoglądać na człowieka optyką Boga, a zatem byśmy w człowieku zobaczyli człowieka i – niezależnie od uwarunkowań jego życia, od wyglądu, od tego, jaki jest stan jego posiadania i znaczenia, jak bardzo z własnej czy bez winy upadł – żebyśmy widzieli w nim człowieka i poszanowali jego godność. To absolutnie podstawa, o której przypomina obraz Ecce homo.
A zatem, w trosce o ubogich drugą ważną sprawą jest, abyśmy nikogo nie osądzali. Nie nam sądzić – to rola Pana Boga, a my wiemy, że Pan Bóg jest bardziej skory do tego, aby przebaczać. Wystarczy tu wspomnieć scenę, kiedy Jezus staje w obronie jawnogrzesznicy i mówi do Żydów, którzy chcą ją ukamienować: „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień” (J 8, 7). Nie mamy więc sądzić, lecz zobaczyć w człowieku człowieka i okazać konkretną pomoc. I tu obrazem wiodącym jest obraz miłosiernego Samarytanina, o którym Jezus pięknie nam opowiada. Nie możemy przechodzić obojętnie, jak kapłan i lewita, ale pochylić się nad tym, który jest trudnej sytuacji, w dole. To może być „dół” różnych potrzeb, ale mamy się pochylić, przyjść z pomocą, zatroszczyć się. Wzorem takiego człowieka był m.in. święty brat Albert Chmielowski. Zwracam na niego uwagę jako na świętego, który – można powiedzieć – jest czytelnym znakiem właśnie takiego działania. Takich świętych mamy wielu, także w naszym Kościele lokalnym. To błogosławiona Maria Luiza Merkert i wielu, wielu tego typu świętych, którzy właśnie w taki sposób okazywali bliskość Bogu, pochylając się nad człowiekiem, nad jego biedą.
Chcielibyśmy jednak zwrócić uwagę na przedstawionego w obrazie świętego brata Alberta Chmielowskiego, który przytula do siebie dziecko. Jest to nie tylko obraz miłosiernego Samarytanina, ale to też obraz Jezusa, dobrego pasterza. I to jest ten czwarty moment w trosce o ubogich. Nie wystarczy tylko przyjść z konkretną pomocą. A ponieważ taki człowiek w potrzebie zazwyczaj jest zagubiony i światła prawdy Bożej nie widzi, nie czyta, to sam nie potrafi wyjść z tego świata mroku i cienia. Właśnie dlatego trzeba ponadto otworzyć go na Boga, trzeba doprowadzić go do Jezusa, boskiego lekarza
bp Andrzej Czaja
ZŁOTA MYŚL TYGODNIA
Ubogi może stać się świadkiem silnej i niezawodnej nadziei, właśnie dlatego, że jest ona wyznawana w niepewnych warunkach życia, pełnych niedostatków, kruchości i marginalizacji.
Leon XIV
NA WESOŁO
– Maż wraca późno do domu.
– Ciekawe, jaką dzisiaj znalazłeś wymówkę…
– Żadnej!
– I ja mam w to uwierzyć?!
OPOWIADANIE – „Na jego miejscu”
Pisarz Piero Chiara, który nie był zbyt religijny, miał przyjaciela, rzeźbiarza Francesco Messina, który – w przeciwieństwie do niego był człowiekiem głęboko wierzącym. Kiedy Chiara leżał na łożu śmierci, Messina zbliżył się do niego, wziął go za rękę i powiedział:
– Piotrze, jaka jest twoja wiara?
Chiara popatrzył na niego ze smutkiem i odpowiedział:
– Wierzę w ciebie.
Są to najpiękniejsze słowa, jakie możemy skierować do przyjaciela: „Wierzę w ciebie”.
OGŁOSZENIA NA XXXIII NIEDZIELĘ ZWYKŁĄ 16.11.2025 r.
- Dzisiejsza liturgia słowa utrzymuje nas w oczekiwaniu na przyjście Pana i gotowości, by stanąć przed Tym, który jest sprawiedliwy, kocha i przebacza.
- Godzinki ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP w niedzielę o godz. 7.30.
- W poniedziałek różaniec w intencji młodego pokolenia o godz. 17.30.
- W wtorek wspomnienie bł. Karoliny Kózkówny, patronki wielu ruchów młodzieżowych oraz tych, którzy podejmują życie w czystości.
- W środę nabożeństwo ku czci św. Józefa po mszy św. wieczornej.
- W czwartek wspomnienie św. Rafała Kalinowskiego.
- W piątek wspomnienie Ofiarowania NMP. Msza św. szkolna o godz. 18.00.
- W sobotę wspomnienie św. Cecylii, patronki muzyki kościelnej.
Dziękuję zespołowi parafialnemu i pani Bożenie, organistce, za posługę w naszej parafii i życzę, aby św. Cecylia jeszcze bardziej inspirowała ich do tej pięknej posługi na chwałę Pana Boga i ku pokrzepieniu ludzkich serc.
Po mszy św. porannej nabożeństwo ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy. - W niedzielę uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, święto patronalne służby liturgicznej i Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.
Podczas mszy św. o godz. 11.00 ministranci odnowią swoje przyrzeczenia.
Po mszy św. wystawienie Najświętszego Sakramentu i akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.
Przed kościołem zbiórka do puszek na wywóz śmieci. - Do nabycia: Gość Niedzielny i Biuletyn Parafialny.
- W imieniu ks. Roberta Sadlaka, rektora WSD w Opolu składam serdeczne podziękowanie za ofiary złożone na seminarium. Zebrano 2554,40 PLN
- Solenizantom i jubilatom, którzy w najbliższym czasie będą obchodzić swoje święto, życzę obfitych łask Bożych, opieki Matki Najświętszej i wstawiennictwa świętych patronów.
- Dziękując za życzliwość i za ofiary składane na potrzeby naszej świątyni, życzę Wam, kochani Parafianie, radosnej niedzieli i błogosławionego tygodnia.
Niech zawsze towarzyszy nam błogosławieństwo Boga, abyśmy wiernie czuwali na modlitwie i byli wytrwali w sprawowaniu Eucharystii. Kiedy zaś przyjdzie dzień sądu nad światem, niech będzie dopełnieniem naszej nadziei i dniem zbawienia.
INTENCJE MSZALNE 16 – 23.11.2025 r.
|
XXXIII NIEDZIELA ZWYKŁA 16.11.2025 r. |
|
| 8:00 |
Za ++ Małgorzatę, Marię i Julię. |
| 11:00 |
Za + Jarosława Gollego w 1. rocznicę śmierci. |
|
Poniedziałek 17.11.2025 r. |
|
| 18:00 |
Za + Bożenę Śliwę w 1. rocznicę śmierci. |
|
Wtorek 18.11.2025 r. |
|
| 18:00 |
Za + Kazimierza Kaczmarka – intencja od bratanicy Marioli z rodziną. |
|
Środa 19.11.2025 r. |
|
| 18:00 |
Za + Kazimierza Kaczmarka w 30. dzień po śmierci. |
|
Czwartek 20.11.2025 r. |
|
| 18:00 |
O Boże błogosławieństwo i potrzebne łaski dla Wiesława i Janiny Koronkiewiczów z okazji urodzin. |
|
Piątek 21.11.2025 r. |
|
| 18:00 |
Za + Alinę Gruszecką w 1. rocznicę śmierci. |
|
Sobota 22.11.2025 r. |
|
| 8:00 |
Za + męża Stanisława w 12. rocznicę śmierci i ++ z rodzin z obu stron. |
| 18:00 |
Z podziękowaniem Panu Bogu za otrzymane łaski, z prośbą o dalsze Boże błogosławieństwo i zdrowie w rodzinie Marii i Zbigniewa Opiołów z okazji 70. rocznicy urodzin. |
|
XXXIV NIEDZIELA ZWYKŁA 23.11.2025 r. |
|
| 8:00 |
Za ++ rodziców Józefa, Eugenię, Juliana i Michalinę, ++ braci Henryka i Grzegorza, + siostrę Krystynę oraz ++ z rodziny. |
| 11:00 |
Z podziękowaniem Panu Bogu za otrzymane łaski, z prośbą o Boże błogosławieństwo, zdrowie i opiekę Matki Bożej dla syna Krzysztofa z okazji urodzin. |
Jesteśmy też na: Faccebok’u
Najnowsze galerie zdjęć:
Uroczystość Wszystkich Świętych
Procesja fatimska
Poświęcenie różańców
Zobacz też najnowsze wiadomości:
- VATICAN NEWS:
- DIECEZJA OPOLSKA:
- OBLACI:
