Posługa nadzwyczajnego szafarza Komunii świętej:
– PODCZAS EUCHARYSTII:
Nadzwyczajny szafarz pomaga w rozdawaniu Komunii świętej gdy przystępuje do niej większa liczba wiernych przy braku szafarzy, albo gdy szafarze ci są zajęci innymi czynnościami duszpasterskimi lub gdy udzielanie Komunii św. utrudnia im stan zdrowia albo podeszły wiek. Poza przypadkami choroby lub niedołężności odprawiający kapłan a także koncelebransi, nie mogą wyręczać się posługa pomocników, sami nie rozdzielając Komunii św.
Do zadań nadzwyczajnego szafarza Komunii świętej należy przygotować naczynia z hostiami do konsekracji i ustawić je na kredensie. Gdy nie ma innych ministrantów oni też zanoszą je na ołtarz w czasie przygotowywania darów. Nadzwyczajny szafarz Komunii św. ubrany w albę, zajmuje miejsce w prezbiterium lub tam, gdzie znajdują się inne osoby pełniące funkcje liturgiczne.
Podczas śpiewu „Baranku Boży” nadzwyczajny szafarz podchodzi do ołtarza i klęka na oba kolana z boku odprawiającego kapłana. Po przyjęciu Ciała i Krwi Pańskiej, kapłan podaje Komunię świętą szafarzowi. Wypada, aby udzielił mu jej pod dwiema postaciami. Następnie podaje mu naczynie z komunikantami i razem z nim przystępuje do rozdzielania Komunii świętej uczestnikom liturgii.
– ZANOSZENIE KOMUNII ŚWIĘTEJ CHORYM:
Do zasadniczych obowiązków nadzwyczajnego szafarza Komunii św. należy również pomoc w zanoszeniu jej chorym i niepełnosprawnym. Nadzwyczajny szafarz zanosi Komunię świętą do chorego w specjalnie do tego celu wykonanym naczyniu umieszczonym w odpowiedniej bursie, którą zawiesza na szyi. Swoją posługę poza Mszą świętą szafarz pełni w ubraniu cywilnym, ale odświętnym i poważnym.