Pierwsza wzmianka o miejscowości Bodzanów, w której dziś posługują i mieszkają Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej datowana jest na rok 1263. Z kronik historycznych wynika, że do roku 1945 miejscowość ta nosiła nazwę Langendorf, w latach 1945-1947 nazywała się Dłużnica, a od 1947 Bodzanów.
W dziejach miejscowości bardzo mocno zapisuje się kolejna ważna data, mianowicie rok 1624. Wówczas rezydujący w Nysie biskup wrocławski Karol (brat królowej Anny, żony Zygmunta III Wazy) funduje klasztor, w którym osadza księży jezuitów. W późniejszej historii było to ważne miejsce dla tego zakonu ponieważ w 1625 roku następcą biskupa Karola zostaje Karol Ferdynand, który rozwija plany swojego poprzedniki i buduje w Nysie Collegium Carolinum. Pracę w powstałym Collegium obejmuj osiedleni w Langendorf’ie jezuici. Collegium Carolinum odegrało wielką rolę w dziejach Polski. Szlachta polska kształciła tu swoich synów, wśród których byli m.in. późniejsi królowie: Jan III Sobieski i Michał Korybut Wiśniowiecki. Raz w tygodniu uczniowie Collegium przyjeżdżali z Nysy do Bodzanowa na całodzienny relaks. Klasztor wówczas nazywano Villa. Po zniszczeniu Collegium w Nysie, szkoła została przeniesiona do Bodzanowa. Już wówczas z racji braku miejsc w klasztorze liczni gospodarze przyjmowali do swoich domów uczniów na stancje.
Kolejne ważne lata w dziejach Bodzanowa i klasztoru przypadają na okres 1692-1708. Były to lata budowy parafialnego kościoła pw. św. Józefa Robotnika. W zaledwie kilkanaście lat później, od chwili rozpoczęcia budowy, bo 25 października 1699 roku, ma miejsce uroczystość poświęcenia kościoła.
Rok 1810 jest datą kasaty jezuitów. Piękny, duży klasztor z olbrzymim majątkiem przechodzi w ręce magnackiej rodziny Maubeuge. Rodzina ta doprowadza majątek do ruiny. Stracono wiele, ponieważ przed kasatą do majątku jezuitów należało m.in. kilka tysięcy mórg pola, młyny oraz tartaki. To, co pozostało po kasacie i po nieudolnej gospodarce rodziny Maubeuge to zaledwie surowe mury klasztoru, powszechnie zwane Schloss czyli zamek.
22 czerwca 1910 roku parafia w Bodzanowie doczekała się pierwszego powołania kapłańskiego. W tym to właśnie dniu ks. Paul Peikert odprawił mszę prymicyjną. Ksiądz Paul Peikert w późniejszych latach swojego kapłaństwa został mianowany proboszczem we Wrocławiu. Napisał również słynną kronikę o dniach oblężenia – Festung Breslau.
W 1932 roku pozostałością po dawnym klasztorze jezuitów zaczynają interesować się niemieccy oblaci z Wrocławia. Radca duchowny Glasneck zwrócił się do oblatów we Wrocławiu, a przez nich do prowincjała Prowincji Niemieckiej, o. M. Kassipe, z prośbą o pomoc w duszpasterskiej pracy na tych terenach.
Parafia Langendorf jurysdykcyjnie należała do Głuchołaz, Bodzanów był filią parafii w Głuchołazach. Do przybycia oblatów w tutejszym kościele była odprawiana jedna msza święta i to tylko w niedziele oraz święta. Z chwilą przybycia do Bodzanowa oblatów filia Bodzanów staje się kuracją [1]. Pierwszym kuratusem [2] zostaje ojciec Józef Braun. Na jego miejsce przychodzi ojciec Schoepers. Za niego rozpoczyna się normalne życie parafialne.
Całość klasztoru, którą objęli oblaci, jak czytamy w kronikach Domu Zakonnego Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Bodzanowie, była w „opłakanym stanie”. Najpiękniejszym z całości był park z dwoma stawami rybnymi, którego widok i wygląd ostatecznie również przedstawiał obraz niezłego spustoszenia.
Lata 1939 – 1945 to okres wojny. W tym czasie w Bodzanowie urządzano specjalne nabożeństwa dla robotników polskich z całej okolicy. Nie wolno było na te nabożeństwa uczęszczać parafianom niemieckim. Pod koniec wojny, gdy przez Bodzanów prowadzono więźniów dwóch obozów koncentracyjnych, wielu z nich korzystało z sakramentów świętych. Innych, którzy padali z wycieńczenia, czy to zastrzelonych w czasie ucieczki, ojciec Paweł Schoepers chciał pogrzebać na cmentarzu, ale władze zabroniły. Pochowano ich w brzozowym lasku, w stronę granicy czeskiej. Dopiero po wojnie ekshumowano ich ciała i pochowano na cmentarzu. Ojciec Schoepers, pomimo przechodzącego frontu, nigdy nie opuszczał swoich parafian.
W styczniu 1946 roku wywieziono oblatów niemieckich, a pierwszym proboszczem polskim został ojciec Ernest Krystek.
Jako datę oficjalnego rozpoczęcia duszpasterstwa oblatów w Bodzanowie przyjmuje się dzień 16 czerwca 1932 roku, a zatem w czerwcu 2017 roku obchodzono 85-lecie pobytu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej w Bodzanowie.
Przypisy:
- kuracja (łac. curatia) – w okresie międzywojennym i szczególnie na terenach objętych administracją niemiecką nienależący do żadnej parafii samodzielny teren z kościołem.
- kuratus – zarządca, kapłan ustanawiany przez biskupa w ścisłym kanonicznym znaczeniu nie będący proboszczem, ale sprawujący jego obowiązki